Opis warki #1:

Chmielone na zimno.

Chmiel dorzucony do fermentora  w ósmym dniu fermentacji i pozostawiony na kolejne trzynaście dni.

Warka wyszła mocno przegazowana i z ogromnym gushingiem.

Do tego stopnia, że zdecydowaliśmy się na dołożenie kontr etykiety z ostrzeżeniem.

Opis warki #2:

Również na zimno (w końcu jakiś powód nazwy i etykiety jest 😉 ale tym razem już na samym początku fermentacji zaraz po zadaniu drożdży.

Dodatkowo zwiększona ilość chmielu o ok. 50%. Warka wyszła zdecydowanie lepiej niż poprzednia.

Wyszła zdecydowanie lepiej niż #1. Bez gushingu i z lepszym smakiem.

Chcieliśmy spróbować czegoś nowego bo nie chmieliliśmy do tej pory na zimno.

Ponieważ do chmielenia użyliśmy polskiego chmielu Marynka to nazwa narzucała się sama zwłaszcza jeśli spojrzało się za okno na porę roku (styczeń). “Zimna Marynka” byłoby za długie więc została skrócona.

Postać Maryny to oczywiście pomysł niezawodnego Goorack.